Μικρής διάρκειας, αλλά εξαιρετικού ενδιαφέροντος, αποδείχθηκε η προαναγγελθείσα (τυπικής διαδικασίας) Γενική Συνέλευση, της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, με την οποία ζητήθηκε η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου, με το ποσό των 5 εκατομμυρίων ευρώ. Η έκπληξη ήρθε με τον παραιτηθέντα Γ΄ Αντιπρόεδρο, συμπαθέστατο Κυριάκο Κυριάκο, σε ρόλο «πασπαρτού», να αντικαθιστά τον επί μονίμου βάσεως και επί σειρά ετών κύριο Πανοζάχο, αποδεδειγμένα εύστροφο και καλό γνώστη των οικονομικών, ο οποίος διατηρούσε ακέραιο το προνόμιο να διεκπεραιώνει διαδικασίες όπως η χθεσινή. Και οι αποκαλύψεις; Όλα όσα αφορούσαν τόσο τη σιγή ασυρμάτου για την τύχη της «Νέας Τούμπας», όσο και… τα «απόνερα» της συμφωνίας για την αγορά των αγροτεμαχίων, πάνω στα οποία θα χτιζόταν το νέο προπονητικό κέντρο της ομάδας.
Για την πρώτη περίπτωση ο κύριος Κυριάκος αιφνιδίασε τους πάντες (προφανώς και κατόπιν συνεννοήσεως με τον μεγαλομέτοχο)… λέγοντας πως η υπόθεση της Νέας Τούμπας «από εδώ και πέρα» δεν αφορά την βασική εξαγγελλία και υπόσχεση του Ιβάν, αλλά τον ΑΣ ΠΑΟΚ! Δηλαδή τον Θανάση Κατσαρή! Για τον οποίο πρόσθεσε ότι αυτός έχει πλέον το χρέος να βρει συμπαίκτη (!) για να προχωρήσει η κατασκευή του νέου γηπέδου. Όλα αυτά τα απίστευτα και όμως αληθινά. Προφανώς βέβαια και ευλόγως ο συμπαθέστατος Αντιπρόεδρος της ΠΑΕ μαζί με την απίστευτη αυτή «κωλοτούμπα» που μοιάζει με ακροβατικό σάλτο χωρίς δίχτυ ασφαλείας, θα έπρεπε να συμπληρώσει το σκεπτικό της πρότασης περί της απομάκρυνσης του Ιβάν από τις ευθύνες κατασκευής της «Νέας Τούμπας», αποκαλύπτοντας και ποια θα είναι η «θέση» και η «αντίδραση» του τελευταίου, αν πράγματι ο ΑΣ έβρισκε έναν τέτοιο συμπαίκτη που θα «τα έχωνε». Εκπληρώνοντας έτσι το μεγαλύτερο όνειρο των εκατοντάδων χιλιάδων φίλων του ΠΑΟΚ. Δεν ξέρω βέβαια αν ο κύριος Κυριάκος ποντάρει με σιγουριά στο γεγονός πως δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθεί παράγοντας του μεγέθους που ο ίδιος υποψιάζεται ότι πρέπει να είναι, με διεθνές κύρος και μεγάλη οικονομική ισχύ. Ο οποίος θα επιχειρούσε ένα τέτοιο εγχείρημα. Πιθανόν και πολύ περισσότερο κατά την λογική του κυρίου Αντιπροέδρου και των παρατρεχάμενων στην ΠΑΕ, ο παγκοσμίου κύρους αυτός παράγοντας, θα έπρεπε να έχει 100% ΠΑΟΚτσήδικο DNA (κάτι που ασφαλώς δεν το διαθέτει ο σημερινός μεγαλομέτοχος). Όταν τζογάρεις βέβαια ή κερδίζεις ή χάνεις. Ο χρόνος θα δείξει που θα καθίσει η μπίλια.
Πάμε όμως στην πονεμένη ιστορία που λέγεται «Νέα Τούμπα». Εμείς όπως και όλος ο κόσμος του ΠΑΟΚ αυτή την ιστορία την παρακολουθήσαμε αισιόδοξοι, με την ελπίδα από το ξεκίνημα της μέχρι το «παρκάρισμα» της στον όρχο της λησμονιάς. Όλα τα στάδια κύλησαν ομαλά με την βοήθεια τις περισσότερες φορές του Δήμου, της Περιφέρειας και όλων των επιτροπών και φορέων που είχαν σχέσεις με τις χρονοβόρες διαδικασίες. Η επίσημη δήλωση του Πρωθυπουργού ότι ο ΠΑΟΚ θα έχει όλα όσα δικαιούται και εισέπραξαν αντίστοιχα και οι Αθηναίοι, έκλεισε με τον καλύτερο τρόπο και με την υπογραφή του προεδρικού διατάγματος. Όπως ήταν επόμενο και λογικό, άρχισαν οι πρώτες πιθανολογήσεις πότε θα ξεκινήσουν τα έργα. Άνετα και σε άπειρες τοποθετήσεις, οι υπεύθυνοι υπολόγιζαν ότι αρχές του 2026 να έχουν μπει οι μπουλντόζες και να έχουν αρχίσει τα έργα. Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν όπως τα περίμεναν οι έχοντες ομολογουμένως ένα φιλόδοξο σχεδιασμό. Η σιωπή σκέπασε τα πάντα. Και όταν κάποιοι είτε οπαδοί, είτε παράγοντες ρωτούσαν τι γίνεται με τη «Νέα Τούμπα», επιστρατεύαμε την παραπλάνηση και το ψέμα. Το οποίο φρόντιζαν να το στολίζουν με τα πιασάρικα πολιτικοποιημένα μασάλια (παραμύθια) για το κράτος που είναι υποχρεωμένο να βοηθήσει, όπως το ίδιο έκανε και για τους Αθηναίους. Στο φουλ οι ψεκασμοί. Από τη στιγμή που είχαν ήδη εξασφαλιστεί και τα κονδύλια από το Ταμείο Ανάκαμψης. Άσε που κάποιοι σοβαροί ΠΑΟΚτσήδες υπενθύμιζαν στους συγκεκριμένους ότι ο πρόσφυγας ΠΑΟΚ έχει στήσει δύο ιδιόκτητα γήπεδα, με διοικήσεις αξιόλογων παραγόντων που τους σεβόντουσαν οι Κυβερνώντες, ανεξαρτήτως πολιτικών τοποθετήσεων. Γιατί ποτέ δεν μπέρδευαν τις επιχειρηματικές τους δραστηριότητες και τις πολιτικές τους προτιμήσεις με τον ΠΑΟΚ.
Πάμε όμως και στη δεύτερη «ψυχρολουσία» που ήρθε από την επιβεβαίωση των προβλημάτων που παρουσιάζει η κατασκευή του νέου φιλόδοξου προπονητικού κέντρου. Με τον αστερίσκο που μπαίνει στην απάντηση που δόθηκε στο ερώτημα: Σε ποιους ανήκει η ιδιοκτησία; Η απάντηση ήταν: Στους δύο γιους του μεγαλομετόχου. Συνοψίζοντας και δηλώνοντας πως παραμένουμε αισιόδοξοι, ότι δηλαδή θα βρεθούν λύσεις στα αδιέξοδα, όσο δύσκολο και αν φαίνεται αυτό (ακόμη και στο να βρεθεί ο σούπερ παράγοντας με διεθνές κύρος, τεράστια οικονομική ισχύ και αδιαμφισβήτητο ΠΑΟΚτσήδικο DNA), να πούμε δυο κουβέντες για τις μεταγραφές. Αυτή τη στιγμή «διαβλέπουμε» μια παραδοξότητα που μας ενοχλεί. Δηλαδή την ώρα που μιλάμε για απόλυτη ανάγκη ενίσχυσης του ρόστερ, περισσότερα ακούγονται για τις προσπάθειες πωλήσεων! Μετά τον Κοτάρσκι, στη σειρά βάζουν τώρα και τον Ντεσπόντοφ. Το «ισοζύγιο» πωλήσεων και αγορών αποτελεί μια ακόμη ένδειξη δυσκολιών που εξακολουθούν να υπάρχουν, παρά την άφθονη εισροή ρευστού το τελευταίο διάστημα.
